اینجانب حسین حسینی دلیگانی فرزند مصطفی ساکن اصفهان شهرستان دلیگان برخوار با سن 35  سال .

از کودکی علاقه زیادی به هنر شبیه خوانی وتعزیه داشتم . در دلیگان از روزگار قدیم مراسم تعزیه خوانی با شکوه در حسینیه تاریخی دلیگان برگزار می گردید.اساتید زیادی در این حسینیه انجام وظیفه  می  کردند که به رحمت خدا رفته انداد جمله ملا میرزای معینی بزرگ که اشقیا خوان بوده اند ودر سفر شان به کربلا مبتلا به بیماری می  شوند ودعوت حق را لبیک می گویند ودر کربلا ی معلی به خاک سپرده می شوند.

این حقیر در سن 9سالگی به علت علاقه زیاد پا به عرصه تعزیه گذاشتم وتعزیه را باسکینه عباس و سکینه علی اکبر وقیه بازار شام و... .... شروع کردم ا نوجوانی نسخه قاسم و... را در محضر استاد حاج اسماعیل معینی که به عنوان مرشد حسینی معروف بودند کسب فیض کردم .

به سن 16 سالگی که رسیدم صدای صوت ما به بلوغ رسید وبه همین خاطر چند سالی از تعزیه دور شدم ودر زمینه تتاتر فعالیت کردم پس از اخذ دیپلم هنرستان به کلاس های آموزشی نمایشی تتاتر در محضر استاد گشانی واستاد امین تارخ رفتم .در دوران سربازی در واحد هنری تبلیغات لشگر 14ا مام حسین بودم ودر جشنواره دفاع مقدس رتبه دوم کشوری را کسب کردم با اتمام دوره سربازی با تشویق دوستان در زمینه مخالف خوانی به عرصه تعزیه برگشتم ودر ضمن در رشته ادبیات نمایشی ادامه تحصیل دادم وکارشناسی ادبیات نمایش لز دانشگاه اراک گرفتم . با تشویق های  ذاکران سعید قاسمی واستاد حاج حسن نرگس خانی در زمینه اشقیا خوانی به  حسینیه دلیگان باز گشتم . شغل اصلی این حقیر اولا تولید صنایع دستی سفره های قلمکار در اصفهان بود تا این که در سال 1387 کارمند بازرسی تعزیرات حکومتی استان اصفهان شدم که پس از مشغول به کار شدن در رشته مدیریت اصناف فوق دیپلم گرفتم .وتا اکنون توفیق داشتم در آستان ابا عبدالله در زمینه مخالف خوانی وبیشتر تخت خوانی و... انجام وظیفه کنم .

در پایان از همه اساتید این حقیر از جمله حاج اسماعیل معینی .سعید قاسمی .حاج حسن نرگس خانی ودیگر دوستانی که مشوق من بوده اند کمال تشکر را دارم .

با کمال تشکر از آقای ملاحسینی که وقت خود رادراختیار ما گذاشتند.

تعزیه سرای لنجان -تعزیه سرا